PVDV 3 – Tulip Tennisvereniging 3    0 – 6

Het was een weer eens letterlijk-, maar deze keer ook figuurlijk een stormachtige dag. Ik kan wel zeggen – nu het geheel bezonken is en beklonken lijkt – een merkwaardige dag. Deze site is altijd eerlijk over het reilen en zeilen van het team, hetgeen nog maar eens bewezen was met het verslag van dag 1 En hoewel er genoeg redenen zijn om eens kritisch naar de eigen ondermaatse prestatie te kijken, gaat dit stuk terecht ook over de nieuwe zesde man. Hij is er, maar… de gebruikelijke eerlijkheid gebied te zeggen dat het een serieuze valse start betrof.

Ik was op de fiets en tien minuutjes te laat. Nieuwe Richard, die zoals het hoort op een eerste werkdag al keurig twintig minuten aanwezig was, zou ik onomwonden zeggen dat dit me nog wel eens overkomt. Zo had ik me het voorgesteld.
Hij was er niet. Tegenstanders waren er al wel. Eelko haalde koffie voor ze. Afgeleid en omdat ik Richard alleen nog maar via de whatapp gesproken had, miste ik hem niet eens meer toen de eerste potten een aanvang namen. Die potjes gingen tamelijk vlot verloren. De heren drie en vier konden de baan op. Pas toen begon ik om me heen te kijken. Er was niets wat op een Richard leek. Mijn telefoon dus maar eens onderzocht. Ah! Er was een aanvullend bericht onder het mijne dat alles geregeld had:

Ontgoocheling.
Maar eens even gebeld. Hij had besloten mijn bericht thuis af te wachten. Uit een voicemail bleek daarnaast dat hij toch heus begreep te laat te zijn. Hij kwam alsnog. Aan de koffietafel hoorde hij dat hij geacht werd te singelen. Had ie niet op gerekend. Deed ie eigenlijk nooit. Een tegenstander, die zijn lach over mijn verwrongen gezicht niet in kon houden, vroeg hem of hij wel een racket bij zich had.
Richard vroeg of ie nog wel even zijn appel op mocht eten… Kan toch nog wel even?
NEE!

NÚ DE BAAN OP!

Er stond een bizarre wind, die bovendien nog koud was ook. Het zijn verzachtende omstandigheden. Ik moet nog een beetje wennen, sprak Richard achteraf. De tegenstander was beter, maar hij had een paar mooie punten gemaakt, dacht ie.
Met Cees behaalde hij in de dubbel zijn eerste game op derde klas niveau. Ik zou hier de hoop uit willen spreken dat er nog maar vele zullen volgen, maar die hoop is, mede gezien zijn terecht enorm hoge pasgetallen, waarschijnlijk ijdel.

Wie ben ik om er vandaag een mening over te hebben? Ik haalde vier games in twee partijen. Dat is een zwaar negatief persoonlijk record.

Eelko heeft het zijn tegenstander nog moeilijk gemaakt en dacht zelfs dat hij de partij had kunnen keren in de tweede set. Patrick had dat in mijn ogen zelfs gemoeten. Niet spelen alsof je taai bent, taai zijn! Dat is mijn nieuwste advies. In de dubbel deed hij het naar behoren. Goed vanaf de baseline. Ik verprutste mijn volleys en smashes als een beginneling, maar dat snap ik eigenlijk ook wel. Het is de goede tegenstander die ze afdwingt. Als ze goed zijn, maak je onnodige fouten. Dubbele fouten ook. Er zijn me nog nooit zoveel fouten afgedwongen.

Volgende week weer een dag. Ik ben benieuwd wat die gaat brengen.

Onze advocaat sprak in late beslotenheid nog over een exit-gesprek. dat hij bereid was te voeren…

Ik fiets naar huis en vervloek hardop het Groene Hart. De meer en meer aanwakkerende wind probeert, ongehinderd door enig obstakel mijn thuiskomst te voorkomen.

• Veel heeft het niet gescheeld.