2010 Speeldag 4 Domstad 6  – Groenvliet 3   Bart-dag

Wat Bart betreft, had het qua verslag bij bovenstaande foto (‘Ik wil erop staan zoals Robin vorige week’) kunnen blijven, maar het vergt toch enige uitleg. Bart zit al jaren in de moeilijke-mensen-in-toom-houd business. Hij put hij daarbij uit eigen bron, want is zelf immers niet de gemakkelijkste. De omgang met (tijdelijk) gedragsonaangepasten gaat hem steeds beter af, en dat kwam deze middag goed van pas. Terwijl zijn slagen onberispelijk waren, hield hij maat, tegenstanders en publiek onder controle. Niet alleen met sussen, maar ook door afgemeten van zich af te bijten, kortom; zoals van een natuurlijk leider verwacht mag worden.
Voorbeeld: Wim van Groenvliet eiste luidkeels compensatie voor alle let-ballen die Robin had aangevraagd en gaf nu (ook) onterecht ballen uit. Bart greep in door wat decibellen tegenover al het gejammer en misbaar te zetten. Het punt werd alsnog overgespeeld. De gezellige publieke drukte langs de baan werd Robin bij het serveren teveel en hij ging over het hek heen een discussie aan over het rumoer. Ook hier moest ingegrepen worden om het niet héél ongezellig te laten worden. Bart corrigeerde zijn maat. Tennissen blijven! Naast de baan paste men zich, na wat gesputter, ook aan.
Het had dus allemaal wat voeten in aarde, maar deze laatste partij was dan ook een essentiële. De mogelijke 4-2 voor ons betekende vrijwel zeker het einde voor Groenvliets kampioensaspiraties. In hoeverre wij er wat mee opschoten, stond nog te bezien, maar we gingen hen ook met 3-3 in ieder geval pijn doen. Lekker!
IJsselsteinse Frank bracht Cees, Eelko en mij een biertje. Daarmee werd duidelijk dat niet iedereen aan het opgeklopte sfeertje wenste mee te doen. Wij haalden weer een biertje terug (echt lekker!).

De dubbel werd binnengesleept, en de overwinning op de koploper was daarmee een feit. Het was Barts tweede winstpartij en dat met zijn nieuwe racket! Hij had er toch een set lang serieus ruzie mee gehad, eerder deze dag.
Naderhand kwam het met Groenvliet allemaal weer goed. Ik heb hullie Wim een hug gegeven. Hij kon erover praten, en dat helpt altijd, evenals hapjes en aanvullende biertjes.

Zo zien dus de kuiten van Cees eruit.

Nog een hoogtepunt: Cees zijn kuiten. Evenals vorige week dieselde hij zijn dubbel in. Nu kwam hij toch te laat op gang. Na 0-6 en 2-5 werd het nog wel 6-7. Cees en Eelk misten zelfs nog twee setpoints.

Foto onder: in zijn single brak Eelko, Groenvliet Wim tot de bodem af. Enne; kijk die nieuwe schoenen en dat geile, nieuwe, witte broekie! Jammer van die gore cap. Daar heeft ie levertraan in staan zeven… of zo. Ik zeg u: tegen het einde van het seizoen is zijn uitrusting compleet.

Ik hoef het niet te weten…

Zelf heb ik mijn single voor de poorten van de kramp weggesleept. Het feit dat Theo een scheur in zijn dijspier had opgelopen, gaf me voldoende moraal om vol te houden. Een dubbel zat er daarna niet meer in.

De kassabon schoot door naar € 185,- maar klopte deze keer. Resteert ons om de foutief opgetelde bon van dag 1, waarop € 10,- teveel staat, te declareren. Opgeteld komt er namelijk € 158,30 uit. Tel maar mee:

Dan nog dit:

Als ze me zoeken…

* Goed kijken! Diémo ligt erin. Hij sliep aldus een heel half uur. Mijn naam kan hij niet onthouden, maar wel dat dit hem beloofd was. En je zou een kussen meebrengen! Sorry.