Start tenniscompetitie 2001

Na vijf jaar, zijn we nog immer niet uit elkaar gevallen. Sterker nog, we nemen toe in aantal. Met wonderboy Bart erbij, bestaan we uit zes. Dit jaar vormen we Zaterdag Heren 5.

Zes man is overdreven. Twee reserves hebben we niet nodig. De selectie-commissie was nog niet op de hoogte van het geregelde leven dat Dennis nu leidt. Zelfs zijn contributie was al voor aanvang van het seizoen – voor hem – overgemaakt.

De vijf oudgedienden weten inmiddels hoe het werkt. De gehele voorbereiding bestaat uit niet meer dan twee avonden van tevoren een rondje bellen.

“Ben je er?… Mooi! Ik zie je” .

Nieuweling Bart had, onwetend, deze code gebroken en was zenuwachtig contact gaan zoeken met de aanvoerder. Er staat al jaren een verkeerd telefoonnummer in het clubblad. Bouwbedrijf de Kamper en hun antwoordapparaat zijn er lekker mee.

“Ja, hier met Bart. Heb je nog aan mij gedacht? Ik zit in jouw team. Buiten mijn schuld hoor! Ik begrijp wel dat je niet op mij zit te wachten maar ik ben echt beter geworden sinds je me met 6-0 6-0 van de baan sloeg. Ook heb ik inmiddels een tennistas. Hein, ik weet van horen zeggen dat je een hekel hebt aan mensen die met een Scapino-tas met een daaruit stekende grip nr. L 3 1/2 het park betreden. Ik laat nu niemand mijn steel meer zien voor de wedstrijd. Ik hoop van je te horen dat ik ingedeeld- en welkom ben. Ben er helemaal klaar voor. Het gips om mijn linkerknie vormt nauwelijks een belemmering. Toch, mocht je mensen over hebben; stel mij dan maar niet op. Ik ga nu ophangen want ik sta nu en van de dokter mag ik mijn been niet langer dan vijf minuten belasten. P.S. hoe lang duurt zo’n tenniswedstrijd?”

Domstad Heren 5 tegen het bezoekende Luck Raeck heren 8.

Opvallend die eerste dag: We waren met vier man aanwezig nog voor de tegenstander arriveerde. Werden we ook mee gefeliciteerd door de Verenigings Competitie Leider, Martin. Ik vond het een goed voorteken. Iedereen had er zin in. Het is wel duurder. Normaal is het zo dat tegenstanders hun eerste koffie zelf regelen.

Inspectie / inventarisatie:

Eelko was me voor. Hij begon uit te leggen dat hij inderdaad even geen tas had maar dat dit een situatie van zeer tijdelijke, snel overgaande aard was. Zijn tennisattributen had hij los meegenomen. Alhoewel ruimschoots aanwezig, had Eelko de lullige Zeemantasjes thuis gelaten. Nu was hij; rackets in zijn linkerhand, handdoek in zijn rechter en een 1 1/2 liter waterfles nonchalant in zijn trainingsbroek gestoken, de laan af komen lopen. De terechte vrijgezel dacht dat het een gezellig seizoen zou worden nu alle aanwezige dames zijn kant uit keken.  De link met de bult in zijn broek had hij nog niet gelegd.

Wim deed vandaag niet mee. “Liever niet”, had ie gezegd. In korte tijd had hij twee keer keelontsteking gehad. Twee kuren penicilline waren hem voorgeschreven. Slechts met een gasmasker op kan je dan nog naar je eigen gezeik luisteren.

Er was een half jaar verstreken, maar nu zaten we dan weer bij elkaar. Ik had vanuit Montfoort; Dennis in Vleuten en Cees in De Meern opgehaald. Wij hadden elkaar dus al gesproken. Dan komt er een moeilijk moment. Wie gaat Eelko vragen hoe het hem is vergaan? Als aanvoerder neem je met lichte tegenzin je verantwoordelijkheid. Maar wat schetst onze verbazing? Het ging goed met Eelko. Hij was een handeltje begonnen in het oplichten van louche autohandelaren. Gat in de markt! Als volgt:

Je koopt als advocaat een tweedehands auto bij een nergens aangesloten dealer. Je laat de verkoper leugen op leugen stapelen en gaat met hem in zee. Sommige onwaarheden worden door die verkopers zelfs op papier gezet. Lachen! Vervolgens ga je naar de Bovag en laat hen constateren wat je al wist. Met hun verklaring in de hand ga je terug naar de betreffende dealer. Je confronteert en chanteert hem in eerste instantie maar daar gaat hij logischer wijze niet op in. Dan ga je over op deel twee van het plan. Je spant een rechtszaak aan waarbij het gepresenteerde claimbedrag inclusief bijkomende gerechtelijke kosten is. Deze kosten bestaan voornamelijk uit eigen arbeid. Hieraan kan dan ook een tarief naar eigen inzicht worden gekoppeld. Tel uit uw winst! Advocaat Eelko kost dan ineens fl. 500,- per uur exclusief de BTW, terwijl ze bij zijn werkgever nog steeds lage lonen- en opvangsubsidie voor hem krijgen. Op deze manier worden nu de rustige momenten van het advocatenkantoor gevuld. Zijn baas was erg in zijn nopjes met deze waterdichte constructie. Eelko had dan ook een paar tientjes loonsverhoging gekregen. De operatie heeft codenaam: “Robin Hood, maar dan goed”. Steel van de dieven en verdeel het weer onder de rijken. Een kutmotto maar het laat “de gewone man” tenminste koud.

Bovenstaande is natuurlijk geen juiste weergave van zaken. Onze Eelko had zich laten oplichten alsof ie helemaal niet van deze wereld is. fl. 11.500 gulden had deze welopgeleide jurist contant uitgeteld voor een auto die amper fl. 1500,- waard bleek. De Bovag kwalificatie achteraf luidde: “nog net niet overleden”. Goed dat je het tot hier gered hebt, het was wel 12 km tot deze garage, toch? Het klopt wel dat hij is teruggegaan naar de dealer die nog maar juist was opgehouden met lachen. Er loopt nu een rechtzaak met een pittige vordering. Eelk007 was de dag dat hij ging reclameren zelfs uitgerust met opname apparatuur. Wellicht wilde hij de wagen ruilen voor een andere? De verkoper gaf achteloos van meerdere auto’s de echte kilometerstand door. Deze staat op 90.000 maar het zijn er 165 etc. Ik ben benieuwd hoe het afloopt. Hij is ook zo onhandig die jongen, maar misschien ben ik de juiste persoon niet om daar iets over te zeggen. Ik kwam vanochtend de Brinta tegen in mijn koelkast en vraag me nog steeds af waar mijn melk staat te verzuren… Klein leed is ook leed.

De tegenstander presenteerde zich. Niemand luistert als er handen geschud- en namen gemompeld worden. Je hoort wat Peters en Jannen voorbij komen maar amper uitgeschud, weet je de koppen al niet meer te labelen. Ook beroerd van zo’n eerste dag is; Waar moet je het over hebben? “Hoe gaat het tot nu toe in de competitie”, is immers geen optie. We kampten daarbij met nietszeggend weer en hun reis naar ons park bedroeg nog geen 3 km.

“Allemaal koffie jongens?”

Ik kneep er tussenuit richting bar. “Negen koffie (ook een voor Martin) graag”. Ik moest twee keer lopen. Met de eerste vijf stelde ik Martin tevreden en plaatste de overige vier bij de tegenstander. Bij terugkomst met onze vier koffie bleek ik alsnog een tegenstander te moeten voorzien. Had die … van een Eelko zich een van de eerste kopjes toegeëigend.

Laten we maar gaan tennissen.

Vier singles tegelijk de baan op. Heel goed! Ik nam een Jorn en een blik ballen mee naar baan twaalf. Alle banen waren netjes gezegd; nog even kut als vorig jaar vol met hobbels en kuilen. Daarbij kwam een door niets gehinderde koude westenwind die met regelmaat het wolkendek open blies. Op de meest ongewenste momenten werd het zicht je door de zon ontnomen. Dat zijn elementen die ik normaal wel kan velen. Echter, je hebt zo’n eerste dag nog geen ritme. Daar had de vereniging iets op gevonden. Bouwboeren waren deze zaterdag bezig om het braakliggende stukje grond naast baan twaalf, ten koste van 200% uren, te heien.

Je kon jezelf nog niet horen vloeken! Wat een teringherrie.

Uit het liplezen bij Jorn maakte ik op dat hij het ook niet geheel naar de zin had. Dat helpt. Met 6-3 en 6-2 zette ik ons op 1-0.