Aanval afgeslagen!
Hoe een koe een haas vangt
Eerlijkheid gebiedt mij te zeggen dat er een hoop rekenwerk aan te pas is gekomen. Maar als je denkt dat je het in eigen hand hebt, geef je het initiatief niet weg. Zo eenvoudig is dat. Ten koste van een rotdag voor Bart en Eelko hebben we de koppositie gehandhaafd.
Ze lachten nog wel mijn dorpsgenoten uit Montfoort, maar ze hadden zich er meer van voorgesteld. Wij zijn er niet om die 5 van hen een leuke dag te bezorgen. Hij hoort niet thuis in deze klasse dus kreeg hij niet de tegenstand waarop hij gehoopt had.
Omdat we met al onze zevens flexibel zijn, konden we de eerste singel en de eerste dubbel “laten lopen”. Jeffrey heeft Bart laten lopen. Voor de ogen van zijn Annelien moest hij zijn meerdere erkennen in deze misplaatste. Natuurlijk heeft Bart zich geweerd. Hij schreeuwde en tierde in de tweede set twee games bij elkaar.
De crux van operatie: “stiekem 4-2” was Eelko. Hij had hun tweede man Jeroen af moeten matten en hem op e.o.a. wijze in een derde set moeten zien te krijgen. Dat bleek teveel gevraagd.
Met vijand voor één dag; Jeroen, had ik de koninginne-avond te Montfoort doorgebracht. In de feesttent dronk ik telkens spa goud waar hij bloedfanatiek cola stond te hachelen. Een typisch geval van iemand die zijn prioriteiten niet goed op een rijtje heeft. Ik heb hem nog een aantal biertjes weten op te dringen maar hij bleef desondanks gewoon te sterk voor Eelko.
De prioriteiten van Dennis riepen ook enige vragen op. Is uiteindelijk helemaal goed gekomen. Hij kwam (alsnog), zag en overwon en ging er als een haas weer vandoor. Later!
Bij deze 2-1 stand voor Montfoort was er nog niets verloren. Ik zou nu mijn tactische-positie-kaart uitspelen tegen hun nr. 3.
De grens van wat je ongestraft kunt drinken zonder lichamelijk ongemak de dag erna was overschreden. Laat ik dat ervan zeggen. Tegenstander David had ook geen goede dag. Dat hield daarmee in dat elke lange bal gevolgd werd door een onbedoelde korte. Het is een vertoning geworden. Aan de mensen die stonden te kijken, bied ik bij deze mijn oprechte excuses aan. Vier van hen kon ik gelukkig wegsturen voor een dubbel.
Mijn overwinning werd behaald in de tiebreak van de tweede set. Een derde set had voor niemand leuk geweest. Het was daarbij warm en we mochten blij zijn dat het veld, ondanks al het te absorberen zweet, bespeelbaar bleef. Slechts hier en daar stond een plasje.
Het stond nu 2-2 maar dat duurde maar even. De eerste dubbel ging moeiteloos verloren. Kopman van de dag Bart (mijn held) en Eelko haalden één game. Volgens Eelko had die verdomde 5 maar 3 fouten gemaakt.
Cees was inmiddels in da house voor de tweede dubbel. Bart zag het met lede ogen aan. De rotdag werd hem iets teveel waardoor hij niet kon nalaten om de druk, op het in zijn ogen tactische onbenul van aanvoerder Hein, nog wat op te voeren. Maar Cees en ik waren sterker en maakten het sommetje kloppend. Niet iets om trots op te zijn maar… eigenlijk ook weer wel. Na dit vierde weekeinde staan we nog immer bovenaan. En omdat niemand je voorpret kan ontnemen: Wij worden kampioen!