2003 Speeldag 2 Domstad Herenlaag – UVV 1 thuis 2 – 4 verloren
Terug naar het tekenbord. Daarnaast ook naar het rekenbord, want hoe nu nog kampioen te worden?
Ze hadden allemaal zessen op hun pas staan. Slecht excuus. Die hadden wij ook al meer moeten hebben.
Het was het eerste team op zaterdag van UVV. Nou èn! Ze hebben 46 leden.
Die van mij had nog nooit een single verloren. Waardeloos verhaal. Er is een eerste keer voor alles.
Het is wel eens zo dat je even je dag niet hebt. Ik had het idee dat het even mijn leven niet was… Gezien mijn getier, had ik niet raar opgekeken als bliksem in de netpalen was geslagen.
Het zijn van die dagen dat het allemaal nèt niet klopt. Dat je bij kantine-John een Amsterdammer bestelt en je laat aanleunen dat ie vraagt of je daar een glas bij wil… Bijvoorbeeld.
Dennis: niet scherp genoeg. Het schepje er bovenop ontbrak.
Eelko en Bart scoorden wel een dikke voldoende. De tegenstander van Bart was daar overigens voldoende dik voor.
De dubbels deden ons na 2-2 de das om. Dennis en ik hebben toch heel wat potjes achter onze naam staan. Clubkampioen waren we al in 1994. Nu leek het, zeker in het begin, nergens naar. 1 – 6? Dat was onnodig. De tweede set kregen we al een matchpoint tegen alvorens deze met 7 – 5 te pakken. Boos waren de verkleumde toeschouwers Bart en Eelko toen het allemaal tijdverspilling bleek. Op 4 – 5 in de derde set was het ineens over.
Zelf haalden Eelko en Bart slechts twee games…
Conclusies:
Het moet gek lopen willen we alsnog meedoen voor de eerste plaats.
Kast open, ambities erin, kast dicht.
Het zou na die zes sets die ik gespeeld heb, wel raar moeten lopen als ik het ’s avonds bij Paasrock De Meern tot 03.00 uur uit zou houden, ware het niet dat ik dat gered heb.
Gezelligheid; voordat we biertjes konden drinken, moest een lopende kwestie geregeld worden.
Vanaf de biertafel heb ik dhr. Seger van vorig jaar UVV team 2 gebeld over het racket dat hij kocht van onze Eelko. Hij had de beloofde overnamesom van liefst € 20,- nog immer niet voldaan. We steunden Eelko in deze en hadden ons voorgenomen geen bal te slaan voordat de zaak geregeld was.
Het bleek dus een ander team van UVV dat ons bezocht en om die jongens nou in gijzeling te nemen totdat Seger het losgeld kwam brengen, had licht overtrokken geweest. Mijn jaren als debiteuren-bewaker moesten zich hier te gelde maken. Meneer leek onder de indruk van mijn betoog waarin ik de kleine wereld van het tennis benadrukte. Dat je elkaar altijd weer tegenkomt, en verder nog dingen met stijlloos erin. Hij ging het bedrag alsnog storten. Ik ben benieuwd.
—-
Nagekomen bericht: Dhr. Seger heeft het bedrag ad 20,- daadwerkelijk overgemaakt. Hij deed dat binnen een week na de afspraak.
Een jaar, een jaar! later, aan de 1e biertafel van seizoen 2004 had Eelko iets te bekennen. Hij was een paar maanden eerder ’s nachts wakker geworden en herinnerde zich toen spontaan de contante betaling die op die bewuste dag bij UVV alsnog had plaatsgevonden… Niet te geloven!
eachte Lezer,
